İmparator

İmparator üzgün ve öfkeliydi, odasında bir ileri bir geri yürüyordu, bir köşede de Rainald von Dassel onun sakinleşmesini bekliyordu. Friedrich bir ara durmuş, Baudolino’nun gözlerinin içine bakmış ve şöyle demişti: “Sen şahidimsin delikanlı, Ben İtalya kentlerini tek bir yasaya bağlamak için uğraşıyorum, ama her seferinde baştan başlamam gerekiyor. Yoksa yasamda mı bir hata var? Yasamın doğru olduğunu kim söylüyor?“ Baudolino da neredeyse hiç düşünmeden söze girmiş ve: “Soylu Efendim, böyle düşünmeye başlarsan işin içinden çıkamazsın, nitekim bir imparator işte bunun için vardır, o aklına doğru fikirler geldiği için imparator değildir ama fikirler, onun aklına geldiği için doğrudur, çünkü onun aklına gelir, o kadar…” demişti. Friedrich ona bakmış, sonra Rainald’a şöyle demişti: “Bu çocuk hepinizden daha iyi konuşuyor! Bu sözcükler bir de iyi bir Latince ile söylense mükemmel olur!”

“Quod principi plaquit legit habet vigorem, prensin hoşuna giden her şey yasaldır” dedi Rainald von Dassel. “Evet, çok makul ve kesin geliyor insanın kulağına. Ama bunun için İncil’de yazılı olması gerekir, yoksa herkesi, bu harika fikri kabul etmeye nasıl ikna edebiliriz?”

Umberto Eco